ม้านิลมังกร
ม้ามังกร หรือ ม้านิลมังกร สัตว์ประหลาดในวรรณคดีไทยเรื่องพระอภัยมณี ตามจินตนาการของสุนทรภู่ เป็นพาหนะของสุดสาคร โดยสุนทรภู่ได้รจนาถึงลักษณะของม้านิลมังกรไว้ว่า
| พระนักสิทธิ์พิศดูเป็นครู่พัก | หัวร่อคักรูปร่างมันช่างขัน |
| เมื่อตัวเดียวเจียวกลายเป็นหลายพันธุ์ | กำลังมันมากนักเหมือนยักษ์มาร |
| กินคนผู้ปูปลาหญ้าใบไม้ | มันทำได้หลายเล่ห์อ้ายเดรฉาน |
| เขี้ยวเป็นเพชรเกล็ดเป็นนิลลิ้นเป็นปาน | ถึงเอาขวานฟันฟาดไม่ขาดรอน |
| เจ้าได้ม้าพาหนะตัวนี้ไว้ | จะพ้นภัยภิญโญสโมสร |
| ให้ชื่อว่าม้านิลมังกร | จงถาวรพูนสวัสดิ์แก่นัดดา |
โดยที่สุนทรภู่มิได้ให้ที่มาที่ไปของม้านิลมังกร ว่าเป็นสัตว์อะไร มาจากไหน ปรากฏตัวครั้งแรกที่ชายหาด เกาะแก้วพิสดาร โดยสุดสาครไปพบเข้า เป็นสัตว์ดุร้าย มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ต่าง ๆ สุดสาครเป็นผู้ปราบได้จากไม้เท้าวิเศษของโยคี ในที่สุด ม้านิลมังกร ก็กลายเป็นพาหนะของสุดสาคร และเป็นสัตว์เลี้ยงที่ซื่อสัตย์ต่อนาย จากการมาช่วยสุดสาครที่ตกหน้าผาจากการทำร้ายของชีเปลือย
ลักษณะของม้านิลมังกร ตัวเป็นม้าหัวเป็นมังกร หางเหมือน[[คง ]] ลำตัวเป็นเกล็ดสีดำแวววาว เหมือนดั่งชื่อ กินอาหารได้หลายอย่างดั่งคำกลอน จึงเชื่อว่าสุนทรภู่จินตนาการมาจากกิเลนของจีน ก็เป็นได้ เพราะไม่ปรากฏสัตว์ลักษณะเช่นนี้ในความเชื่อหรือวรรณคดีเรื่องใดของไทยมาก่อน อีกทั้งตัวละครและสถานที่ต่าง ๆ ในเรื่อง ก็มีที่มาจากหลายภาคส่วนของแต่ละประเทศอีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น